علل راه رفتن کودک دارای اوتیسم بر روی پنجه پا چیست؟
راه رفتن بر روی پنجه پا که همچنان تا بعد از ۱۸ ماهگی ادامه دارد می تواند در اثر :
- سفتی در تاندون آشیل و عضلات ساق پا
- عادت کردن به این نحوه راه رفتن درمرحله یادگیری راه رفتن
- داشتن احساس خوبی از راه رفتن بر روی پنجه
- مشکل در جهت گیری فضایی( نمی دانند بدنشان در چه موقعیتی قرار دارد)
- احساس بیش حسی در پاها و اختلال در پردازش حسی
- فقر حس پروپریوسپتیو (توانایی اینکه ما بدانیم بدنمان در فضا در چه موقعیتی قرار دارد). به همین علت راه رفتن بر روی نوک پنجه احساس کنترل و امنیت بیشتری برای کودک مهیا می کند.
چرا اغلب کودکان اوتیستیک بر روی پنجه پا راه می روند؟
پاسخ به این سوال را نمی توان با اطمینان کامل داد ولی ارتباطاتی بین مشکلات راه رفتن و دیگر مشکلات عصبی مانند تاخیر در گفتار و مهارتهای حرکتی ظریف وجود دارد که میتواند به علت داشتن حس عمقی کم یا بیش حسی در پاها باشد.کودکی که بر روی پنجه راه می رود باید توسط یک فیزیوتراپیست برای کوتاهی تاندون پاشنه پا مورد معاینه قرار گیرد.همچنین باید نحوه حرکت کودک بدون کفش پاشنه دار نیز مورد بررسی قرار گیرد.
ارزیابی راه رفتن کودک اوتیستیک:
• کودک مبتلا به اوتیسم, که مشکل کوتاهی تاندون آشیل پا را ندارد اصلاً نیازی به درمان ندارد.راه رفتن نوک پنجه بیشتر والدین کودک مبتلا به اوتیسم را به زحمت می اندازد تا خود کودک را این مشکل بیش از آن که برای کودک دردسر ساز باشد و اورا اذیت کند به خاطر جنبه های دیداری و جلب توجه دیگران والدین را آزار می دهد.
• کودک اوتیستیک که کوتاهی در تاندون آشیل پا دارد می بایستی تمارینی که موجب کشیدگی در این تاندون می گردد با او کار شود.
• کودکی که پاهایش در وضعیتی مناسب قرار ندارد الزاما باید توسط یک متخصص ارتوپدی مورد ارزیابی قرار گیرد.
برروی پنجه پا راه رفتن میتواند منجر به چه مشکلاتی شود؟
• سفت شدن تاندون آشیل گردد
• وضعیت و موقعیت نامناسب پاها گردد(به داخل یا به خارج کشیده شدن پا ها )که در صورت شدید بودن ان نیز میتواند منجر به مشکلاتی در زانو و مفاصل پا گردد.در اینجا اروتز میتواند به اصلاح این وضعیت کمک کند.
چه کاری میتوان انجام داد؟
بر روی پنجه راه رفتن بیشتر برای والدین ناراحت کننده است تا برای کودک مبتلا به اوتیسم.
به هر حال برخی راهکارها از این قرارند:
- کشش: اگر کودک شما دچار انقباض در تاندون پا است کشش میتواند به او کمک کند.کشش در صورت اکتیو بودن میتواند بسیار تاثیر گذار تر باشدولی در صورت انجام کشش به صورت منفعل نیز میتوان آن را به راحتی انجام داد.
- فعالیتهای پروپریوسپتیو- انجام فعالیتهایی که موجب ایجاد حس عمقی در پاها می گردد مانند راهپیمایی.
کشش منفعل
• در حالتی که کودک اوتیستیک نشسته یا خوابیده است با گرفتن پاشنه پای او انگشتان پای او را به سمت ساق پای او خم کنید. سپس زانوی او را به سمت شکم خم کرده و ۳۰ تا ۶۰ ثانیه منتظر بیمانید.سپس با پای مخالف شروع کنید.
• از کودک مبتلا به اوتیسم بخواهید که به سطح مسطح و محکمی تکیه دهد و در زمان تماشای تلویزیون پاهای خود را دراز کند. به صورتی که پاشنه پا و ساق پا درحالت ۹۰ درجه قرار گیرد.
• پوشیدن اسپیلنت های کششی که توسط فیزیوتراپ متخصص ساخته شده درزمان خواب .
با این حرکات، مشکلات حرکتی و راه رفتن کودکان اوتیستیک تا حد زیادی اصلاح خواهد شد.
نویسنده: محدثه پورتقی
