به گزارش رادیو اوتیسم از تبریز
همایش “مادر بهشتی” به همت انجمن اوتیسم آذربایجان ظهر ۲۵ بهمن ماه ۱۳۹۸ در سالن همایش مجتمع ستارهباران تبریز برگزار شد.
طبق روال قبل میزبانی همایش “مادربهشتی” برعهده کودکان و جوانان اوتیسم قرار گرفته بود.
لذا طراحی و تمرین نحوه میزبانی با همکاری تنها مرکز توانبخشی اوتیسم بالای ۱۴ سال سینا (تاسیس توسط انجمن اوتیسم آذربایجان) به نمایش درآمد.
این همایش درشرایطی برگزار می شود که: مادر در حسرت شنیدن کلمه “مامان” است ، حاضر است دار و ندارش را ببخشد امام کودکش یک بار با شیرین زبانی او را “مامان ” صدا بزند، از او آب بخواهد، دردهایش را به او بگوید و از او کمک بخواهد.
از سه سالگی به جای اینکه شاهد پیشرفت فرزندش باشد پسرفتش را نظاره گر است.
با لحظه به لحظه و ثانیه به ثانیهاش میسوزد و جگرش آتش میگیرد.
اولین بار که پزشک به او گفت فرزندش مبتلا به اختلال اوتیسم است تصور میکرد فقط در یک کابوس وحشتناک به سر میبرد.
اما چنین نشد، این کابوس تمام زندگیش را فرا گرفت.
با کودکی روبرو شد که کل زندگیش را دگرگون کرد.
تمام برنامهها و آرزوهایش را تحت تاثیر قرار داد.
کودکی که آیندهای مبهم در انتظارش است.
نمیداند اگر روزی او نباشد کودکش چه خواهد شد؟
چه کسی میتواند همچون او،ناز فرزند اوتیسمش را بکشد؟
چه کسی او را تر و خشک میکند؟
اصلا آیا کسی به جز یک مادر حوصله این کار را خواهد داشت؟
او بیشتر از گذشته از مرگ میترسد از اینکه مبدا فرزندش بیمادر بماند…
مقام مادر تا جایی والاست که خداوند بهشت را به آنها هدیه کرده است.
اما مادرانی هستند که واژه “مادر” را جور دیگری معنی کردهاند.
اینها مادران کودکان معلول و استثنایی از جمله مادران کودکان اوتیسم هستند.
شاید برای خیلیها قابل درک نباشد، که زندگی با یک کودک اوتیسم چه سختیهایی دارد.
لحظه به لحظه مادرانههای آنها پر است از رنج و عذاب توام با عشق بی پایان.
و این قدرت عشق است که مادران کودکان اوتیسم را سرپا نگه میدارد.
آنها باید قوی باشند که بتوانند با فرشتهی اوتیسم همراه بوده و آنها را یار و یاور باشند.
این مادران بهشتی با تحمل سختیهای فراوان همواره و در همه حال در کنار فرزندان خود تا ابد خواهند بود.
به گزارش رادیو اوتیسم، با اینکه این همایش کاملا شاد بود اما دقایق ابتدایی آن، همراه با نامه ی استاد نقاشی اوتیسم عارفه قربانی که مشکل شنوایی شدید به مشکلاتش اضافه کرده است.
با متن زیر در وصف مادر چنین آغاز شد:
دختر جوانی بود با هزاران آرزو
مرا در آغوش گرفت و گفت: این عارفه ام است.
شیر زنی از آذربایجان خواهد شد.
شما نمی شناسید.
مادرم را می گویم.
او گفت اینجا خاک من است.
او به من یاد داد با هم مهربان باشیم.
می دانم مادر شما هم یاد داده است باهم مهربان باشید.
ما دختران این سرزمین هستیم.
دست ما را بگیرید.
تا دنیای آرزوهای مادران خود را بسازیم.
تمام غم مادرم این است:
اگر او فردا نباشد چه کسی مراقب من خواهد بود؟
چه کسی جای پدر و مادر من را پر خواهد کرد؟
فردای من چه خواهد شد؟
آینده من چطور خواهد بود؟
سعید خداپسند، مدیر اجرایی انجمن اوتیسم آذربایجان ضمن تشکر از تشریف فرمایی حاضرین در ابتدای این همایش اظهار داشت: اینکه امروز در این برف و سرمای زمستان میزبان ۶۰۰ نفر هستیم افتخار “انجمن اوتیسم آذربایجان” است.
این نشانگر جایگاه انجمن در ذهن مردم است که چقدر درست، پاک و مقبول پذیرفته شده است.
انجمن اوتیسم آذربایجان باغچه زیبایی است که تک به تک شما با حضورتان باعث زیبایی به آن زیبایی بخشیده اید.
اگر از انجمن اوتیسم آذربایجان راضی هستید این عطر زیبای باهم بودنمان است.
من ۲۸ سال دارم.
۲۲ سال پیش سینا برادرم “پسر جوان اوتیسم” به دنیا آمد.
اما در این ۲۲ سال متاسفانه به اندازه ۲۲ سال اتفاق خاصی به نفع کودکان و جوانان اوتیسم نیفتاده است.
من مسئول، من خیر، من خانواده، من مربی و من تحصیل کرده در این باره مقصر هستم.
عارفه در آخر نامه اش گفت”آینده من چطور خواهد بود؟” این سوالی است که ما نتوانستیم جوابی پیدا کنید.
ای کاش شما بتوانید جوابی برای سوال عارفه پیدا کنید.
باهم مهربان باشیم و هوای هم را نگه داریم.
خداوند حال قومی را تغییر نمی دهد مگر خودشان بخواهند.
همایش “مادر بهشتی” موفقیت آمیز بود.
به گزارش رادیو اوتیسم، رئیس بهزیستی شهرستان تبریز گفت: از دعوت برای حضور مادران سالمند و معلولین ذهنی دختر خیریه فیاض بخش در همایش مادر بهشتی سپاسگزاریم.
این برنامه تاثیر مضاعفی در روحیه آنان داشت.
بطوری که همگی مشتاق حضور در برنامه های آتی هستند.
همایش “مادر بهشتی” موفقیت آمیز بود.
توانستند جامعه را با ارزش های اجتماعی آشنا کنند.
فقط خدا میداند که چه کشیده ام
مادر سالار (کودک اوتیسم) نیز به ایسنا میگوید: در هشت ماهگی سالار متوجه اوتیسم بودنش شدیم، فقط خدا میداند و من، که در چه وضعیتی با پسرم زندگی کردیم و چه سختیهایی را باهم کشیدیم اما با این حال هر روزی که با پسرم سپری شده برایم شیرین است.
وی میافزاید: خداوند لایق دانسته و سالار را به من عطا کرده و اگر خدا بخواهد تا آخر عمر به او خدمت میکنم.
وی در خصوص مشکلات خانوادههای دارای فرزند اوتیسم، اظهار میکند: یک کودک اوتیسم به تنهایی قادر به انجام اعمال شخصی خود نیست؛ در هر محیطی که وارد میشود ممکن است به صورت ناخواسته حرکتهایی انجام دهد که برای دیگران قابل درک نیست؛ حتی ممکن است بدون اینکه بداند کارهای خطرناکی انجام دهد به همین دلایل باید همیشه در کنار فرزند اوتیسمام باشم تا خدای نکرده بلایی بر سرش نیاید.
خانوادههای اوتیسمی با داشتن حوصله و یاری مربیهای آموزشی میتوانند تا حدی به زندگی فرزندان خود کمک کنند.
هیچگاه از بودن فرزندم خجالت نکشیدم.
سرود مادر نواخته شد و جوانان اوتیسم از مادران خود تقدیر کردند.
به گزارش رادیو اوتیسم، مادران دارای فرزند اوتیسم توسط فرزندانشان بروی صحنه دعوت شدند.
طی تدارکی که از طرف انجمن اوتیسم آذربایجان صورت گرفته بود از زحماتی که آنان در سکوت می کشند تشکر شد.
همچنین در ادامه دانیال(فرزند اوتیسمی) کیک تولدش را فوت کرد و توحید(فرزند اوتیسمی) مادرش را از غم ازدست دادن پدر را از دل مادرش درآورد.
مادر توحید به رادیو اوتیسم میگوید: این برنامه برای من غیر منتظره بود. اصلا همچین انتظاری را چه از پسرم و چه از انجمن نداشتم. از آقا و خانم خداپسند بسیار ممنون هستم که واقعا زحمت کشده اند و شرایط را برای بهبود وضعیت زندگی فرزندانمان فراهم کرده اند.
جامعه با فرزندم رفتار خوبی ندارد.
بودن با یک فرزند اوتیسم شیرینی خاص خود را دارد.
به گزارش ایسنا
زهرا سادات مهاجری، مدیر شعب و دفاتر نمایندگی انجمن اوتیسم ایران که خود مادر یک کودک اوتیسمی ( امین ۱۴ ساله ) است، به ایسنا میگوید: کمی دیرتر از سایر مادران به اوتیسم بودن پسرم پی بردم؛ در طول این مدت فرزند اوتیسمیام سختیهای خاص خود را داشته اما در کنار یک اوتیسم بودن شیرینیهای خاص دارد که آن سختیها را قابل تحمل میکند.
هدف خانوادههای اوتیسمی باید ورود فرزندان اوتیسم به جامعه باشد، تلاش ما باید این باشد که بچهها را از خانه بیرون بیاوریم و وارد جامعه کنیم تا جامعه با این بچهها آشنا شود.
خواهیم دید که این امر برای خانواده و فرزند اوتیسم چقدر خوب است.
اعضای افتخاری “انجمن اوتیسم آذربایجان” معرفی شدند.
در طول همایش مادر بهشتی از مادرانی که سفره محبت خود را بر سر راه جوانان و کودکان اوتیسم گشوده اند و همواره در کنار “انجمن اوتیسم آذربایجان” به شهروندان به خدمت رسانی پرداخته اند تقدیر شد.
در این راستا سرکارخانم مریم علیزاده، سرکارخانم آیدا میکائیل زاده، سرکار خانم سودا میکائیل زاده، سرکار خانم رعنا پورحسن، سرکارخانم فاطمه رشتبریان، سرکارخانم آرزو مبصر، سرکار خانم نسرین پارسیان به عنوان اعضای افتخاری “انجمن اوتیسم آذربایجان” معرفی شدند.